Cladnische klankfiguren
Cymatics (uit het Grieks: κῦμα “golf”) is de studie van het zichtbaar maken van geluiden en vibraties. Een oppervlak waarop een materiaal, veelal water of zand, ligt, wordt in trilling gebracht. Hierdoor komen bepaalde patronen tot stand. Deze patronen zijn steeds verschillend; afhankelijk van de grootte van het oppervlakte en het materiaal, maar ook van de frequentie van de trilling.
Ernst Florenz Friedrich Chladni (Wittenberg, 30 november 1756 - Breslau, 3 april 1827) was een vooraanstaande Duitse natuurkundige die wel beschouwd wordt als de grondlegger van de akoestiek. Zijn naam is verbonden aan de Chladni-patronen, patronen die ontstaan door heel fijn en licht poeder (zand of Lycopodiumpoeder) te strooien op een trillend vlak, zoals het blad van een gitaar of een viool. Door de trillingen tekenen zich in het poeder de "knopen en buiken" af van staande golven. - Hieronder ziet u een aantal 'Cladnische klankfiguren' die ik tijdens lezingen en workshops demonstreer.
The study of the patterns produced by vibrating bodies has a venerable history. One of the earliest to notice that an oscillating body displayed regular patterns was Galileo Galilei, who wrote in his 1632 book, "Dialogue Concerning the Two Chief World Systems":
As I was scraping a brass plate with a sharp iron chisel in order to remove some spots from it and was running the chisel rather rapidly over it, I once or twice, during many strokes, heard the plate emit a rather strong and clear whistling sound: on looking at the plate more carefully, I noticed a long row of fine streaks parallel and equidistant from one another. Scraping with the chisel over and over again, I noticed that it was only when the plate emitted this hissing noise that any marks were left upon it; when the scraping was not accompanied by this sibilant note there was not the least trace of such marks.
